In de winter hebben we al gemerkt dat het of heel koud is of heel nat; beide geen echte fijne omstandigheden als je een paard bezit.
In deze 3-delige serie blog over de winter help ik je om je paard in de gaten te houden.
In deze derde en laatste blog (deel 1 en 2 onderaan deze tekst): ‘ Mijn paard schrikt ineens veel meer dan normaal!’
Als osteopaat zal ik dan je paard eerst nalopen of er lichamelijke klachten zijn, als deze niet overduidelijk zijn als oorzaak kan ik met behulp van de acupressuur je paard verder onderzoeken. (acupressuur zal ook steeds meer geïntegreerd worden in de behandelingen)
De acupressuur valt binnen de Chinese traditionele geneeskunde (lees ook mijn blog over de acupressuur voor meer uitleg) en er wordt o.a. gebruik gemaakt van de 5 elementen om karaktertypes voor paarden (eigenlijk voor alles) te beschrijven. Zo heb je aarde, metaal, vuur, water en hout. Een aardepaard is vaak de vriendelijke en gemoedelijke pony die heel erg van eten houdt. Een houtpaard is vaak een paard wat heel erg aanwezig is, enthousiast en werkwillig, vaak in de sport gebruikt wordt. Zo is over elk element en karaktertype wat te zeggen. Ook de seizoenen zijn op die manier in te delen. Voorjaar is hout, zomer is vuur, nazomer is aarde, herfst is metaal, winter is water.
De uitdrukking: ‘ Een paard dat niet in zijn element zit’ kennen we allemaal wel, maar krijgt een betekenis. De elementen behoren elkaar op te volgen, zoals de seizoenen dat ook doen. Stel je nu voor dat je in een koude periode als de winter ineens een dag van 16 graden ertussen hebt zitten? Dit klopt niet met de elementen van het weer. Daar heb je het woord weer! Er is dan een disbalans. Dit kan ook in je paard tot uiting komen door een karaktersprong te maken. Hij is dan even niet wie hij hoort te zijn.
Bijvoorbeeld aardepaarden houden niet van vocht, wat dus in de winterperiode veel voorkomt. Het paard kan dan een karaktersprong maken naar een ander element en dan dus als normaal heel vriendelijke, gemoedelijke pony toch ineens heel anders reageren, bijvoorbeeld meer schrikken terwijl deze anders als ‘bomproef’ wordt bestempeld.
Via de methode van acupressuur en te kijken naar de omstandigheden kan je paard weer terug in balans in zijn eigen element komen.
In deze tweede blog (lees de eerste blog onder deze tekst) de uitdaging van de winter: ‘ ik kan niet zo vaak uit rijden met mijn paard als ik zou willen’.
Want de bak is te nat, of er is geen verlichting, de grond is te hard bevroren, etc.
Wat betekent dit voor je paard? Staat je paard nu meer uren in de box dan buiten? En hoe zit het dan met zijn voeding? Krijgt je paard ondanks minder beweging de standaard volle schep eten?
De conditie van je paard is afhankelijk van twee grote pijlers: 1, de beweging die het dier krijgt én 2, de hoeveelheid voeding die het dier krijgt.
Als dit niet op elkaar afgestemd is zal je paard of dikker worden of afvallen. Wat we zouden willen zien, of eigenlijk wat je zou willen voelen, is als je over zijn romp heen aait dat je dan net de welvingen van zijn ribben kan voelen, maar ze niet kan zien. In een latere blog zal ik hier verder op ingaan, mocht je alvast meer willen weten, neem dan contact met me op.
Ik ga even een sprongetje maken naar een probleem dat voor kan komen als je paard plotseling van gewicht verandert. Het kan dan zijn dat het zadel niet meer passend ligt op zijn lijf. Is je paard te dik dan zie je dit o.a. bij de schoft, deze wordt breder. Als je een standaard zadel met boom hebt dan beweegt dit niet mee, het wordt niet mee breder. Waardoor het zadel achterover kantelt en meer druk achterop het zadel geeft. Dit geeft dus meer druk op de lage rug met de overgang naar het bekken toe. Het kan zo zijn dat je paard meer moeite heeft met de galop. In de galop moet hij dat gebied ‘ bol’ maken terwijl er meer druk van bovenaf komt die het ‘ hol’ maakt. Gaat je paard dit forceren dan kunnen uiteindelijk spieren overbelast raken, ruggenwervels vast komen te zitten, soms ontstaan er zelfs peesproblemen lager in de achterhand. Is je paard aan de andere kant ineens heel erg afgevallen dan mist het druk aan de voorkant bij de schoft en valt je zadel verder omlaag en kiepert de achterzijde omhoog. De achterzijde kan dan met rijden geen goede schokbreker zijn. De voorzijde van het zadel, daar waar de boom zit, kan de schoft raken. De schoft is een verzamelnaam van meerdere borstwervels die lange, benige, opstaande structuren hebben, die soms wel 15 cm lang kunnen zijn. Deze kunnen door druk van het zadel blokkeren, of op de huid soms tot schaafplekken of wonden leiden. Onder het zadel, van de rug naar de bovenarm toe loopt een grote spier en een grote peesplaat die meehelpen aan de beweging van het voorbeen. Zit het zadel daar niet goed, zal dit de beweging vaan het voorbeen belemmeren.
Waar kun je zelf op letten bij je paard en je zadel? Let op bij opvallende gewichtsschommelingen, maar bekijk ook vooral de reactie van je paard als je met het zadel aan komt lopen; ziet hij er nog steeds ontspannen uit, of loopt hij iets weg, draait hij een oor naar achteren. Het zijn vaak de kleine signalen die al snel aangeven of iets klopt of niet. Heb je deze seintjes gemist en mag je na het opzadelen niet opstappen, ga dan even terug naar de poetsplaats en check of alles in orde is.
Waar je zelf naar kunt kijken naar je zadel:
- Knelt het zadel nergens?
- Ligt het zadeldekje recht en zonder plooien?
- Is het zadel nergens beschadigd wat hem pijn kan doen?
- Het zitgedeelte van de ruiter moet waterpas aan de grond zijn; tilt dit naar achteren of naar voren?
- De lengte van het zadel, meestal in inches gemeten, mag niet voorbij de laatste rib komen;
- Zitten er in de kussens harde plekken?
Ik ben geen professionele zadelpasser, maar ik kan je wel helpen beoordelen of het zadel nu in orde is of niet. Daarna zal ik je altijd doorverwijzen naar een erkende zadelpasser die ook bevoegd is om aanpassingen te kunnen doen.
In deze eerste blog van de winterserie: ‘Mijn paard is uitgegleden, wat moet ik nu doen?’
Met dit onvoorspelbare weer is het lastig om de omgeving van je paard schoon en droog te houden. De paddock is modder; de weide is soms beter, soms ook niet; de paden naar de paddock of weide toe kunnen glad zijn en ja hoor, daar maakt je paard een mooie schuiver! Soms zie je het gebeuren, maar soms heeft niemand het zien gebeuren en tref je je paard daarna pas aan. Soms kom je er pas tijdens het rijden achter dat je paard niet lekker loopt. In deze weersomstandigheden zou het dan goed kunnen zijn dat je paard is uitgegleden of zich schrap heeft gezet om zich overeind te houden.
Wat merk je aan je paard?
- Zie je fysiek schaafplekken, zwellingen, voel je warme of koude plekken?
- Loopt je paard voorzichtiger, stijf of stram? Soms zie je dit pas een dag later; denk even aan jezelf en wanneer je spierpijn het meest voelt.
Wat kun je doen?
- Observeer je paard; laat hem even los lopen en kijk hoe hij zich dan beweegt;
- Geef hem de tijd om te herstellen; meestal trekt spierpijn wel weg met een dag of twee. Pak dan een lichte training of een relaxte buitenrit (als dit gaat in de weersomstandigheden 😉) en kijk hoe het paard daarop reageert;
- Is die training goed gegaan en merk je dat je paard weer als vanouds loopt, ga dan rustig verder met jullie werk. Merk je dat het toch niet zo goed gegaan is, wees alsjeblieft eerlijk voor je paard, neem dan nog wat rust;
- Een osteopaat kan je paard op dit moment ook nakijken of door de glijpartij blokkades zijn ontstaan en deze weg kan nemen;
- In het ergste geval zal er een dierenarts moeten komen om kreupelheidsonderzoek te doen om peesblessures uit te sluiten.
